Αγαπητοί παιδιά, εγώ συγκρίνομαι με την αμπέλι. Όπως αυτή ριχνει τα κλαδιά της μέχρι να φτάσει στα υψηλότερα δέντρα, έτσι και εγώ έφτασα στις υψηλότερες παρθένους και στους υψηλότερους βουνούς αγιότητας. Η πορτοκάλια, η μουριανιά και άλλα δέντρα είναι μεγαλύτερα από την αμπέλι, αλλά κανένα από αυτά δεν μπορεί να ριχνει τα κλαδιά του στην κορυφή των δένδρων και ακόμα να τις υπερβαίνει, όπως η αμπέλι. Έτσι κι εγώ: συγχωρώ τους άλλους αγίους σε όλες τις αρετές, στη любовή και σε βαθμό αγιότητας. Ριχναι τα κλαδιά μου πάνω από τα δικά τους σαν μια αμπέλι που ανεβαίνει και υπερβαίνει τα κλαδιά των άλλων δένδρων. Είναι αλήθεια ότι μόνο ο Ιησούς και η Μαρία είχαν αρετές και χάρη να ικανοποιήσουν όλους τους ανθρώπους, αλλά κι εγώ με την αγάπη μου, με τον βαθμό αγιότητας και τις αρετές που πέτυχα, μπορούσα, μετά από τον Ιησού και τη Μαρία, να είμαι αυτός που μπορούσε περισσότερο να ικανοποιήσει τους ανθρώπους μπροστά στον Θεό, τον Κύριο μας. Είμαστε σαν ο κέδρος του Λιβάνου. Όπως υπερβαίνει όλες τις άλλες βλάστες με το ύψος και τη μεγαλοπρέπεια του, έτσι κι εγώ υπερβαίνω τους αγίους σε αγιότητα και αρετή. Συγκρίνομαι με τον ουρανό. Όπως αυτός έχει πολλούς χρωματισμούς, έτσι κι εγώ έχω πολλές αρετές στην πιο άγια ψυχή μου. Και όπως οι χρώματα του ουράνιου τόξου διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και οι αρετές μου ήταν ποικίλες για να σχηματίσουν στη ψυχή μου το ίριδα της ομορφιάς, αγιότητας και τέλειας. Όποιος δίνει εαυτό του σε μένα; που οδηγείται από μένα; που οδηγείται από μένα; θα φτάσει μεγάλους βούνους αρετής και αγιότητας. Όποιος ακολουθεί με; όποιος οδηγείται από μένα; όποιος δεν συντρίβεται, δεν θα συντριβη... δεν θα πέσει. Οι που μ'αγαπάνε φθάνουν την τέλεια. Οι που επιθυμούν εμένα θα λάβουν τη ζωή αιώνια. Ειρήνη.