dinsdag 8 december 2015

Feest van de Onbevlekte Ontvangenis van de Zalige Maagd Maria.

Onze Lieve Vrouw spreekt na de Heilige Tridentijnse Offerande-Mis volgens Pius V door haar instrument en dochter Anne.

In naam van de Vader, en van de Zoen, en van de Heilige Geest Amen. Vandaag hebben we het Feest van de Onbevlekte Ontvangenis gevierd, het grote feest van onze Zalige Moeder. Voor dit feest werd haar een enorme mooie bos witte rozen met blauwe kelken geschonken, net zoals de Zalige Moeder ze aan mij gaf. Het altaar van Maria was versierd met deze rozen en kaarsen. Veel engelen waren aanwezig. Een prachtig rozengeur vult de hele ruimte. De kaarsen brandden op en schitterden in een oranje licht. Tijdens de Heilige Offerande-Mis was de Zalige Moeder bijzonder tevreden dat we haar de eer van dit feest gaven door een uur Mariaanse toewijding, het uur der genade.

Onze Lieve Vrouw zal zeggen: Ik, jullie Hemelse Moeder, spreek nu en op dit moment door Mijn wilige, gehoorzaame en nederige instrument en dochter Anne, die geheel in Mijn Wil is en vandaag alleen maar Mijn woorden herhaalt.

Ik, jullie Hemelse Moeder, bedank u bijzonder, mijn geliefde kleine eenheid, want je mocht het lijden van de Verlosser dragen vandaag. Elke enkele traan van jou was een schat voor de Verlosser. Ik heb het meest geleden, want hoe kan een Hemelse Moeder niet leiden als haar allerduurste kind dit pijn draagt op mijn feestdag. Hoe moedig je was, mijn kleine eenheid, hoe moedig, omdat je de eenzaamheid en verlatenheid voelde. Mijn tranen stonden vandaag niet stil en werden een klein bloedstroom toen je op jouw knieën viel. Je hebt deze kruispad moedig en durfvol doorlopen. Mijn Zoon Jezus Christus leed met Zijn moeder bij jou omdat jij ook Zijn val, Zijne eenzaamheid en verlatenheid vandaag meemaakte.

Bedankt, lieve kleine Monika, voor je medelijden, voor je tranen. Je was de enige die dit lijden diep voelde. Je kon niet anders dan medelijden hebben. Jouw hart was vol van droefheid. Je hebt jouw Hemelse Moeder aangevleid om dit lijden weg te nemen uit jouw kleine ziel der verzoening. Maar ik, als Hemelse Moeder, zeg je dat dit lijden kostbaar was. Kostbaar omdat het werd aanvaard door mijn klein eenheid. Het waren tranen van liefde, want ze bad nog steeds in de stroom van tranen en stopte niet om alles aan Mij, de Hemelse Moeder, op te offeren om met Mee de Kruisweg te lopen, op Mijn feestdag.

Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis Als Onbevlekte Ontvangenis werd ik ontvangen door mijn Moeder Anna. En jullie hebben deze Moeder Anna vandaag ook geëerd met het gebed en lied voor Moeder Anna. Bedankt ook voor dit gebed. Bedankt voor het uur der genade, bedankt voor Mijn feest dat jullie mij vandaag gaven.

Liefde was in jouw hart, mijn geliefde kleine eenheid. Je huilde en wist niet waarheen met je verdriet. Deze eenzaamheid was moeilijk te dragen en toch zeidt je ja tot jouw Verlosser en Schepper, jouw allerduurste Jezus, aan wie jij alles opofferde. Bedankt.

Ja, de booswachter was betrokken bij het. De kwade zou er blij mee zijn geweest als jij dit bericht vandaag niet had ontvangen. Hij wilde jou omverwerpen omdat hij besefte dat je kracht op een eind liep. Je stond dichtbij machteloosheid, en toch zeidt je: "Ja, Vader, ik zal ook deze boodschap overleven." Ik offerde deze eenzaamheden aan jou op. Ik wilde het kruis ophijsen, mijn geliefd klein kindje, zodat het voor jou niet zo moeilijk leek. Jouw allerliefste moeder was bij je. Je werd omringd door vele, veel engelen. En ik, als Hemelse Moeder, wil jullie en jouw kleine verzoeningsziel Monika bedanken voor deze medeleven.

Hij die gebeden doet en geen medelijden voelt, zijn ziel is koud, en de gebeden zullen zeker niet vruchtbaar zijn, vooral voor de priesters. De priesters weten waarom ze deze zinloze biechtgesprekken hebben. Altijd hetzelfde wordt aan hen gegeven. Ze zouden medelijden moeten voelen, maar ze willen dat niet. Het vinden ze makkelijker om een klaarstaand toespraakje paraat te hebben om populair te zijn. Maar ze maken zich onpopulair omdat het hun aan medeleven ontbreekt. Hun harten zijn al koud. Ja, dat is juist, mijn lief klein kindje.

Je mocht deze kou vandaag voelen. Maar ik bedank je voor jouw dapperheid en moed. Je badt nog steeds en gaf niet op. Ik bedank je ook voor de Heilige Biecht, want je zeid dat je nu alles moest zeggen wat in je hart zat. Je was verzweifeld en dacht dat je het niet meer kon aandoen. En toen kwam jouw allerliefste moeder en troostte je. Ze droogde de tranen van je ogen af.

Je zult deze lijden ook morgen voelen, want de Verlosser heeft het nodig voor vele, veel priesterszoons die niet willen dat het Heilige Offerfeest eindelijk wordt gevierd in de Tridentijnse Ritus volgens Pius V. Nee, ze houden er geen van. Ze berouwen zich niet van harte. Juist omgekeerd, jouw allerliefste moeder blijft bitterlijk huilen voor haar.

Ik bedank je, mijn allerliefst klein kindje, omdat jij met de Verlosser op het Kruisweg hebt geleden, dat jij erbij was toen de Verlosser jou nodig had en dat jij vandaag ook weer jouw bereid ja zeidt, want dit was het lijden van de liefde van de Verlosser. Ik hou van je. Ik wil mijn verzoeningsziel Monika ook bedanken voor haar medeleven.

Het zegent jij nu en al jouw volgelingen en allen die geloven en vertrouwen in de boodschappen, de Verlosser met jouw allerliefste Hemelse Moeder, met alle engelen en alle heiligen, vooral vandaag met jouw lieve moeder Anne en de kostbare tranen van de Verlosser, in de naam des Vaders en des Zons en des Heiligen Geests. Amen.

De liefde van de Verlosser drijft je aan en jij gaat vooruit, niet achteruit, maar vooruit. Amen.